(ur. 1957) - poeta. Wydał tomy wierszy: "Kość i jabłko" (1998), "Zjazd" (1999), "Budowanie domu" (2002). Publikuje we "Frondzie" i "Arcanach".
Tryptyk katyński
1. Czuwanie
Jeśli ktoś czuwał, to diabeł,
jeśli ktoś czuwa, to Bóg.
Odżywa krew, która dawno
wsiąkła w katyński dół.
Wzbiera, ku górze idzie,
ziemia w jar się rozpęka,
by przyjąć gości z zachodu,
przywitać ich w Smoleńsku.
Za nimi kraj mały został,
z dawnej wielkości odarty.
Nie wiem, kto gra na górze
z nami w znaczone karty.
Samolot kreśli kręgi,
a wokół mleczna mgła.
Wielkie się siły zwarły.
Idzie smoleński las.
II. Coś
coś się wydarzyło kiedyś
między Gibraltarem a Katyniem
coś się stało teraz
pod Smoleńskiem
dokonało się
dopełniło
domknięty został krąg
coś niby wiem rozumiem
nie rozumiem ni w ząb
III. Las
przyszedł do mnie dziś w nocy
smoleński las
w milczeniu sosny i brzozy
i tamten czas
w krąg czaszki przestrzelone
- czegóż chcesz od nas Panie?
odmówiłyśmy zdrady
żeby odmówić różaniec
chciałem wyrwać się uciec
lecz nie będę miał siły
zbyt hojne są Twe dary
z narodowej mogiły
Pułapka
To takie miejsce na ziemi
między kimś a kimś,
takie sobie przechodnie,
to samolot, który leci w zbożnych, a jakże, intencjach,
opór stawiany najeźdźcy,
a także umiłowanie świętego spokoju,
który nie zna ceny,
to akcja "Burza" albo akcja "Picasso", czyli
pokój z gołąbkiem w dziobie,
tak czy inaczej pułapka,
która się zatrzaśnie,
kot się nasyci zdobyczą,
ten kot albo tamten,
pewnie oba nasycą się z czasem.
Sam Pan Bóg przecież zastawił pułapkę,
żeby nas wybronić
przed nami samymi.
Lotnisko
To jest rosyjska ziemia, to nasze lotnisko,
wasz samolot niech raczej nie podchodzi blisko,
nikt tu was nie zapraszał, nikt na was nie czeka,
białopolak niech Smoleńsk omija z daleka.
Tak trudno wam zrozumieć rzeczy dla nas proste?
Znów będą cichły ptaki tuż za progiem wiosny
i pójdzie w świat przestroga od słowiańskich braci:
chcieliście do Katynia? No to macie Katyń.
Testament
zginąłem tak, jak żyłem,
w drodze do Katynia,
nie chciałem umierać,
chciałem tylko,
żeby inni wiedzieli,
skąd przychodzą
i dokąd zmierzają
ci, którzy mnie żegnają, mówią,
że umarłem dla legendy,
bez której naród
jest jak wędrowiec zbłąkany we mgle
nie wiem,
wiem, że mgła jest bezkształtna jak las,
kiedy się budzi do życia o świcie,
także nad grobami
teraz znów jestem w drodze,
po ludzku biorąc, ostatniej,
ci, którzy mnie żegnają, mówią,
że ta droga prowadzi na Wawel,
tam bije serce legendy,
chwałę umarłych głosi,
żywych do siebie woła
Pieśń dziadowska o tragedii
Kiedy ginął prezydent Kaczyński
chwiały się, kołysały
drzewa,
ułożyły się w kołyskę
drzewa w lesie katyńskim
Kiedy ginął prezydent Kaczyński
serce drżało, a potem
przed siebie biegło szalone
jak płomień, zanim zgaśnie.
Jak płomień,
jak oderwane
skrzydło samolotu
Kiedy ginął prezydent Kaczyński
Pan Bóg patrzył, a diabeł się cieszył.
Myśli biegły przed siebie szalone
i ginęły
w ciemnym jak grób lesie
Kiedy ginął prezydent Kaczyński
drżała ziemia przez chwilę, a potem
wokół cisza jak noc zapadła.
Drzewa w Rosji są jak kołyska
z mgły utkana
rękami diabła
Aż
aż do kolumny Zygmunta
kapryśny wąż
pozakręcany
nie wiem gdzie stanąć
czy będę trwał.
A oni stoją
do jutra będą stać
trwają
chcą trwać.
Znicze morze światełek
kwiaty ogród kolorów
płacz suchymi oczami
jak zawsze - w porę nie w porę.
Wkrótce śpiewy majowe
a potem Zielone Świątki.
Wieczne odpoczywanie.
Codzienne nieporządki.
10.04.2010 r.
nie zamknęli lotniska
nie zamykają gęby
rosną na polskiej ziemi
nowe katyńskie dęby
nieśmy kwiaty Słowianie
jak z kropli krwi różaniec
pierwodruk wszystkich wierszy: "Arcana" 2010 nr 4
